Kena langgar treller lepas dapat lesen masa nak jual produk ST..

Bulan puasa ni sy x banyak kerja sbb semua aktiviti luar diberhentikan.. Maaf lama x update blog sbb rugi lah habiskan masa buat kerja dunia je.. Masa menuju akhir ramadhan ni sy juga mengejar kekayaan yg Allah simpan..

Sy ni mmg x pernah buang masa sejak muda sbb tu x ramai kawan… Sy x boleh lama spend masa dgn kawan sy, rasa syok kerja dri sembang sesaja.. Kawan terdekat sy tu lah anak2, staff.. Sekarang sy ada masa sikit dgn FB serta blog.. Ni lah teman sy menyembang.. Sibuk manjang sy ni… (semalam sy buat keropok ubi.. ha ha ha buat utk kuih raya tau.. Sy suka makan sebagai junk food.. Nostalgia zaman miskin, sy pandai buat keropok ubi ..)

Entri kali ni ttg sambungan “Sy xlayak dapat lesen”.. Pd kali ni sy kena langgar treller selepas 3 minggu dapat lessen.. Sebenarnya tulisan kali ni x menarik mana pun.. Sy rasa ramai wanita punya kelemahan seperti sy.. Cuma sy ni yg paling teruk sgt bodohnya ttg kereta..

Bagus juga sbb tu sampai sekarang ni pun sy x cekap dan sy bukan pengemar kereta.. Sy x cekap jalan (x ingat jalan).. Yg pelik ttg sy ni walau banyak kelemahan ttg kereta atau jalanraya “sy x suka ada driver.. Sy lebih rela sendiri dn ditemani staff itu sangat memadai bagi sy”.

Alkisahnya…

Penat tetap ada sbb jadual hidup sy penuh dgn kerja.. Cuma rasa penat tu Alhamdullilah xlama berada kat badan sy.. Sy boleh menguasai banyak kerja dalam sehari kerana sifat workaholic dan sy mampu menguasai dgn mengurus masa dgn baik.. Balik rumah sy masak berkemas dan kisar herba belakang rumah..

Masa waktu rehat di pejabat, hartanah sy gunakan betul2 supaya sy boleh menjual produk.. Sy atur masa buat event nak dapatkan sale.. Biasanya hari jumaat lah sy ada masa lebih panjang.. Sy akan keluar jauh dri kawasan Ofc (masa tu kerja di Klang..).. Sy jual ke Shah Alam.. Merata2  kilang2 sy masuk.. Sy sgt energetic x pernah buang masa kerana sy bercita2 tinggi nak ubah nasib.. Jadual sy zaman miskin lebih padat dri sekarang tau..!!

Sy buat herba ST ni dari A to Z : Nak dapatkan bahan mentah basah, sy keringkan sendiri.. Sy mesin kat belakang rumah dan masukan kapsul.. sy juga yg pasarkan…

Sy rasa beruntung sgt dah masa dulu kalau ada kenalan yg sudi bagi sy buat promosi kat surau2.. atau tapak jualan di Kantin2 kilang mereka berkerja.. Sy cakap dgn diri sy biar jadi manusia tau asal usul dn kenang balik siapa kita.. Banyak2 bersyukur pd Allah..!! Apa sy rasa dn dapat pd hari ni jauh sgt lebih baik jika bandingkan dgn zaman dulu… Sekarang ada stage dan crowd pun ramai..

Khazanah Allah amat luas utk semua hambanya.. Kalau Dia nak beri rezeki kepada sape je hambanya xda sape boleh tahan begitu juga kalau dia nak tarik.. Sy pun takut dgn rezeki dn kehidupan sy..!! Sy x putus2 doa dan berusaha supaya Allah beri sy rezeki yg sy dapat ni bukan dri kemurkaan Allah (istighraj) tp dgn redha dn kasih sayang Allah..

Masa zaman susah dulu, berjaja ke sana sini sy berlatih bercakap depan audian.. Sy melihat keberkesanan produk dn mendapat feed back customers.. Sy yakin, sgt jujur dn kalau x bagus produk ST x kekal sampai sekarang.. Tu lah sy rasa research yg berbaloi..

Pelan2 sy belajar kesan kebaikan produk ST.. Sy melihat kelemahan pemasaran dan kekurangan diri sy (sy simpan azam macam mana nak memperbaiki sisitem kalau sy berjaya nanti)….

Niaga sy zaman dulu azab, x semudah zaman sekarang yg canggih ada kemudahan IT… Kalau org tanya sy sape bagi sokongan utk berjaya.. “X da sape sokong.. Sy takut dgn nasib sy sendiri jer..”.. Sy yakin dgn pendirian sy  sbb sy test product sebelum sy makan.. Sy cari doktor pakar microbiologi.. ada pakar2 lain bantu.. Duit niaga tulah sy pusing2 buat R&D.. Sy keluar test marketing sbb tu sy kena jaga pengurusan masa dgn baik.. (Sebagai ibu sy didik ikut cara sy… Tp ada yg x nak ikut.. Sakitnya hati sy sebagai Mak, cuma sy kalau bab melampau derhakanya mmg x dapat nak tahan..)

Sebulan selepas dpt lessen, adik ipar sy ajak buat promosi di surau Kontena Nasional dekat Sg Way.. Biasanya kalau jauh dri kawasan Klang, sy akan pergi naik teksi… Dek kerana nak berjimat sy cabar diri “haa ni lah masanya sy nak test lesen dn kemahiran sy bawa kereta..”… Sy ajak rakan sepejabat namanya Abang Nizam.. Sy drive dan kawan sy duduk sebelah sebagai pengawas keselamatan pemanduan semasa sy memandu waktu tu..

Dekat Kilang Guiness Stout.. Sy bawa kereta (proton saga lama) sy memberikan signal kanan sbb sy nak masuk ke tengah.. Rasa takut dan ngeri berselisih dgn lori2 besar.. Sy membelok kereta ke tengah dn treler besar melanggar bahagian belakang kereta..

Masa tu sy jadi sangat panik dan x tentu arah kawalan stereng kereta.. Abang Nizam tu terus mencapai stereng kereta (ambik alih memandu) untuk mencari ruang lapang utk mengelak sondolan lori dari belakang tu..

Masa mengelak tu sekali lagi sekali body kereta dihentam dari tepi pulak dek kereta lain pulak.. Nasib baik ada Abang Nizam..!!  Sbb dia dah lama memandu kereta dn cool orgnya.. Allah masih nak sy hidup kalau x asbab abang Nizam bantu drive.. dah mati sy agaknya.. Akhirnya kereta sy terpaksa  melanggar pembahagi jalan nak selamat kan dari dilanggar dek kereta lain..

Ngeri jangan cakap masa tu.. Sy mengigil2 merasa kereta dihentak dek lori dn kereta lain.. Rasa macam dalam tong dram dan berguling2.. Sy sempat mengucap kalau mati kira berbaloi sebab dah mengucap 2 kalimah syahadah.. itu je yg terfikir masa tu dn sy x ingat anak2 masa tu.. Sy fikir mati atau kalau cedera sy takut  cacat..

Dari situ sy x lupa bagaimana rasanya dalam kemalangan.. (Sy berdoa supaya suami sy x bawa laju.. Sy sangat takut naik dgn dia dek malas nak bergaduh.. Malas nak tegur dah x larat.. Dia kalau bawa kereta 240km.. Kalau kat high way… x jadi x pa lah.. Kalau dah jadi takut mati remuk jer.. atau cedera parah..)

Sy pun keluar dari kereta mengigil2.. Datang 2 lelaki dari seberang jalan.. Sy fikir dia nak tolong melihat kerosakan kereta sy.. Dalam hati sy baiknya dia sudi datang tengok dan bantu sy uruskan.. Sy punya senang hati berbanyak2 terima kasih sbb dia tolong sy nak bawa kereta sy yg remuk tu.. (Bila ingat balik kisah ni, ketawa sy.. Mmg lah baik org tu kerja towing trak.. Dah memang kerja dia)..

Sy tetap terus ke Kontena Nasional menjual produk ST (Naik teksi).. Bukan senang nak dapat ruang promosi.. Sy teruskan niat sy dalam keadaan mengigil tu sy angkat kotak2  produk ST.. Dalam hati terdetik juga azabnya lah nak cari duit…

Sekarang baru sy sedar Allah mencatur hidup sy sebagai hambanya sgt cantik.. Kalau sy disayangi dan diberi kehidupan yg sempurna oleh bekas2 suami sy.. Mungkin sy x mengenali kemampuan diri sy sebenar sebagai pengusaha ST.. Nasihat ni utk anak2 sy baca.. (Apa Ami tegur, pesan dan marah tu semuanya betul..)..

Pesan Ami : Jika Allah berikan rezeki kalian dari hasil kerja  peninggalan yg Ami buat sejak muda tu, kenang2kan balik azabnya  Ami nak cari makan dn sekolahkan kalian.. Kita serba x ada.. (Rumah pun sewa, kereta xda.. duit jauh sekali ..)..

Semangat Ami kuat, x malas.. bangun tidur awal dan sentiasa buat kerja xpernah jemu.. Ami x takut curah tenaga.. Mulanya Ami xsuka buat tu semua.. Ami pun nak bermalas2 macam kamu semua.. Hidup senang.. Semua dilayan dn serba ada depan mata macam sekarang..

Zaman Ami xda sape nak bagi kehidupan yg senang tu kat Ami.. Ami buat utk kita semua & ingat Ami bukan hamba pd anak2 seumur hidup Ami.. Islam pun x suruh tinggalkan harta pd anak2 tapi Islam suruh bagi Ilmu pd anak2nya..

Ami pilih hidup bermaruah (x meminta2.. x menipu).. Suka cari ilmu sbb Ami tau ami x sekolah.. Kena ada kemahiran diri kalau xda pelajaran tinggi.. Jangan lupa cari bekal jalan nak balik (Allah&Islam).. “Sakitnya hidup Ami sambil lawan air mata nak besarkan kamu semua..”..

Sbb tu Ami suka marah kalian.. Jalan jangan terhegeh2.. Guna fikiran kena laju.. Jangan sekali buat lambat.. Kalian yg x disiplin x jaga masa x kan mampu ubah masa depan kalau sikap yg teruk sbb cuai… Napa x nak ikut macam Ami..??
(sy membebel kat anak2 yg pemalas.. Baca dan fahami semua apa cakap dn baca semua Ami tulis ada iktibar..)..